MUZEUM WIGIER
Muzeum mieści się budynku dawnej Stacji Hydrobiologicznej, w której w latach 1927 – 1939 pracował pionier polskiej limnologii – Alfred Lityński. Zwiedzanie muzeum jest wycieczką w czasie i przestrzeni. W tym nowoczesnym obiekcie można poznać na wskroś jezioro Wigry – od głębin i żyjących tu stworzeń aż po malownicze, nadwodne pejzaże. Wędrując po muzeum, oglądając liczne filmy, prezentacje multimedialne i słuchając nagrań można poznać historię tego terenu, bogactwo przyrodnicze i dziedzictwo kulturowe. Przekaz informacyjny kierowany do zwiedzających odbywa się poprzez plansze towarzyszące poszczególnym elementom wystawy (język – polski i angielski) , monitory dotykowe z prezentacjami dla starszych i najmłodszych (język – polski i angielski) oraz tak zwane wziątki, czyli niewielkie ulotki zawierającymi informacje; wziątki można zabrać, ze sobą do domu (materiały te zostały opracowane w kilku językach – polski, angielski, niemiecki i litewski).
Na parterze pierwsza sala jest poświęcona działalności Stacji Hydrobiologicznej przed wybuchem drugiej wojny światowej. Są to zgromadzone między innymi publikacje naukowe zawierające wyniki badań pracowników stacji, w tym jej założyciela i kierownika dr Lityńskiego. Obok tej sali tradycji jest sala będąca rekonstrukcję dawnego wiwarium. Można tu poczuć klimat dawnej pracowni naukowej, można też uczestniczyć w zajęciach – lekcjach muzealnych, które pomogą lepiej poznać bogactwo przyrodnicze Wigier.
Kolejne dwie sala mieszczą stałą wystawę. Jest tutaj makieta fragmenty lodowca z dioramami, w których umieszczona trójwymiarowe zdjęcia śnieżno-lodowych pustyń, takich jakie tu były w epoce lodowcowej. Efekt potęgują odgłosy wiatru, trzask pękającego lodu, pokaz slide'ów z krajobrazami arktycznymi. To dzięki lodowcowymi powstały wigierskie jeziora oraz tak bogato zróżnicowany krajobraz od sandrowych równin do wysokich wzgórz, uzupełniony przez głazy narzutowe. Lodowiec ustąpił tutaj kilkanaście tysięcy lat temu... makieta topniejącego lodowca właśnie to obrazuje. Obok niej znajduje się diorama obozowiska łowców reniferów, którzy pojawili się na Wigrami 12 tysięcy lat temu. Przy namiocie obłożonym skórami zwierząt jest makieta paleolitycznego ogniska, które można próbować bardziej rozniecić używając do tego kawałka drewna.
Bez udziału lodowca nie powstałyby Wigry. Kolejna sala pokazuje głębiny jeziora. Mamy tutaj makietę dna jeziora, dwie dioramy z rybami, plansze trójwymiarowe pokazujące w dużym powiększeniu osady jeziorne, zooplankton, a także batyskaf, który zajmuje centralną część sali. W batyskafie dzięki prezentacji multimedialnej można odbyć podróż w głębinach Wigier, poznać niektóre ryby i rośliny w nim żyjące.
Na piętrze w pierwszej sali pokazany został świat nad brzegami Wigier. Przy wejściu do sali jest diorama z żeremiem i tamą bobrową. Przez środek sali prowadzi pomost, z którego można obejrzeć rozległą panoramę jeziora z dominującym klasztorem pokamedulskim, a jednocześnie poznać niektóre gatunki ptaków tu bytujące. Przyciski przy balustradzie pozwalają na odtworzenie głosów ptaków; modele tych ptaków są umieszczone na dioramie. W sali można dowiedzieć się co to są suchary i spróbować jak chodzi się po torfowisku, które ugina się pod nogami. Wyświetlane prezentacje multimedialne pokazują 24, w skrócie 4 minutowym, nad Wigrami, a także świat roślin i zwierząt nad rzekami Wigierskiego Parku Narodowego.
Ponadto w Muzeum Wigier prezentowana jest obecnie wystawa czasowa pt. „Czas Mamuta”, udostępniona przez Muzeum Geologiczne Państwowego Instytutu Geologicznego w Warszawie oraz Muzeum Ziemi w Warszawie. Na wystawie można zobaczyć oryginalne szczątki mamuta wielkiego znalezione w piaskach i żwirach rzecznych, pochodzących z okresu zwanego zlodowaceniem Wisły. Wystawa prezentuje także fragmenty szkieletów ssaków plejstoceńskich: konia, jelenia olbrzymiego, nosorożca włochatego i prażubra stepowego. Zwiedzający mogą obejrzeć chatę wykonaną z kości mamutów na wzór chat z okresu paleolitu.
Tematyka lekcji muzealnych obejmuje:
-poznanie sylwetki patrona Muzeum Wigier – Alfreda Lityńskiego
-zagadnienia związane z epoką lodowcową i kształtowaniem krajobrazu
-zagadnienia związane ze zmianami klimatycznymi i globalnym ociepleniem
-poznanie gatunków zwierząt WPN-u (w tym m.in. bezkręgowce, ptaki, bobry, ryby)
-poznanie właściwości, znaczenia wody w przyrodzie
-badanie właściwości wody, w tym wody jeziora Wigry
-podstawowe zagadnienia związane z geologią
Dla najmłodszych grup wiekowych zostaną przygotowane dwa zagadnienia:
-ogólne wiadomości o ekosystemie jeziora Wigry („Poznaję jezioro Wigry”)
-biologia i ekologia bobra („Bóbr i jego rodzinka”)
Oferta tematyczne będzie sukcesywnie poszerzana.
Tematyka prelekcji:
mgr inż. Jacek Adamczewski, Restytucja bartnictwa na Suwalszczyźnie
mgr inż. Jacek Adamczewski, Coregonidae
mgr inż. Joanna Górecka, Tradycyjne gatunki drzew owocowych
mgr inż. Wojciech Misiukiewicz, Bóbr
mgr inż. Wojciech Misiukiewicz, Ptaki Wigierskiego Parku Narodowego
dr Maciej Kamiński, Zooplankton jezior wigierskich
dr Maciej Ambrosiewicz, Osadnictwo nad Wigrami od pradziejów do współczesności
Oferta tematyczne będzie sukcesywnie poszerzana.
Pokazy slide'ów suwalskich fotografików
Muzeum jest czynne
od wtorku do piątku w godzinach od 10.00 do 15.30
w soboty w godzinach od 10.00 do 14.00
Ceny biletów:
bilet normalny – 8 zł
bilet ulgowy – 4 zł
dzieci do lat 5 – bezpłatnie
bilet rodzinny – 20 zł
Koszt lekcji muzealnej 7 zł
(osoby, którym przysługuje bilet ulgowy, czyli dzieci i młodzież ucząca się w tej cenie mają możliwość zwiedzenia muzeum)
Koszt prelekcji dla audytorium do 50 osób – 100 zł za
Czas prelekcji jedna godzina lekcyjna (45 minut)