Litwini na Suwalszczyźnie

[Krzysztof]

Artykuły Eugeniusza Pietraszewskiego w kwartalniku litewskim „Saltinis”. Czyta się z przyjemnością, szczególnie jeżeli podziela się poglądy autora. Zacytuję te które szczególnie przypadły mi do gustu.
„ Rzeczpospolita Obojga Narodów, a może trojga czy czworga narodów”
O Wiktorze Winikajtisie, znanym na Suwalszczyźnie przewodniku po klasztorze wigierskim pisze tak „Z matki Polki, z ojca Litwina, on sam czuł się zapewne człowiekiem pogranicza. Mało to takich na Suwalszczyźnie?”
http://www.punsk.com.pl/saltinis/saltinis4_2007/saltinis_pl_1.pdf

[majros]

Do Rzeczpospolitej trojga narodów, to pewnie chodzi o Ukraińców, ale czworga?

[Radek]

Do Rzeczpospolitej trojga narodów, to pewnie chodzi o Ukraińców, ale czworga?

Myślę, że słowo "Rusinów" bardziej by tu bardziej pasowało.

Odnośnie Twego pytania. Cytat z powyższego artkułu:

Czy tylko obojga? A może trojga,
może czworga, może pięciorga?
Wszak obok Polaków i Litwinów,
zamieszkiwali ją starozakonni
synowie Izraela, Rosjanie staroobrzędowcy,
Rosjanie prawosławni,
Rosjanie „jedinowiercy”, ewangelicy,
a nawet muzułmańscy Tatarzy.

[vena]

Pana Wiktora wspominam bardzo cieplo, byl wspanialym i serdecznym czlowiekiem, chetnie opwiadal ciekawostki zwiazane z klasztorem. Nawet nie wiem czy po jego smierci byl ktos jeszcze w Wigrach o tak wielkim sercu i takiej wiedzy , faktycznie malo jest takich ludzi na Suwalszczyznie...

[majros]

Do Radka...Jednak sądzę, że chodziło o Ukraińców. Oczywiście znam spór o nazewnictwo. Co do reszty, dla Rzeczpospolitej uznanie, że wszystkie narody tworzyły polityczną całość byłoby samobójczym strzałem. Rozmycie sił, i tak dalej doprowadziło by do jeszcze szybszego upadku. Tak dla przypomnienia, Polska wywodzi się z kręgu kultury łacińskiej, w tej strukturze nie byłoby możliwe ujarzmienie innych narodów pod własne dyktando. Myślę analogicznie o tym co działo się w Związku Radzieckim i ichnim "braniu narodów pod but"
Obrazowo czy Polskę było by stać w XX wieku na Czeczenie?
Dlatego sadzę, że o żadnej Rzeczpospolitej kilku narodów nie mogło być mowy.

[Krzysztof]

Przyglądając się tej Rzeczpospolitej Obojga Narodów /1569 – 1795 / z naszej XXI – wiecznej perspektywy i wiedzy mówimy o jej bogactwie struktury etnicznej. Trudno jest utożsamiać ówczesne pojęcie narodu zarezerwowane dla szlachty z dzisiejszym. Nie ma narodu bez świadomości narodowej, tego długowiecznego procesu samoidentyfikacji, uświadamiania swojej odrębności, a ta kształtuje się i upowszechnia dopiero w okolicach XIX w. To wówczas zaczynają powstawać struktury polityczne zwane państwami narodowymi ze skłonnościami do unifikacji i jakże często ekspansji / akurat my doświadczyliśmy tego w XX w. i to na różne sposoby, vide Dmowski i Piłsudski/